Wandelen in de bergen op de Peloponnesos

Een fris bergdorp in de Peloponnesos, zo werd het dorpje Kalavrita bij mij aangekondigd. In de zomer kun je er fijn wandelen, in de winter is het een belangrijk skigebied. En oja, er rijdt ook nog een beroemd treintje door een wonderschone kloof. Dat was alles bij elkaar voor mij genoeg reden om mijn tas in te pakken en zelf te gaan kijken. En weet je wat? Ik vond het er allemaal, en nog veel meer.

DECEMBER
 

Ik vertrok begin december om naar Kalavrita te gaan. Niet de meest voor de hand liggende tijd van het jaar, maar feitelijk maakt het allemaal niets uit. Het weer was zo rond de 12 graden en dat is prima wandelweer. Alle musea en bezienswaardigheden zijn gewoon open, het treintje rijdt, hotels en restaurants draaien volop en zijn vaak in de weekends volgeboekt. Kalavrita is namelijk geen drukke toeristenbestemming, maar wordt vooral gewaardeerd door de Grieken zelf. Wat natuurlijk de beste reclame is die je maken kunt.

SKICENTRUM
 

Alles is open, behalve het populaire Chelmos skicentrum. Dat gaat pas draaien als de eerste sneeuw gevallen is. Ik ga er toch even kijken. Het skicentrum ligt majestueus tegen de berg Helmos, die een top heeft van 2340 meter. Er zijn 12 pistes, 7 liften , een snowboardpark , een mogul veld en een fantastische sneeuw tube. Voor ieder wat wils, maar helemaal tof moet het gebied zijn voor toerskiërs, zo wordt me verteld. Op en rond Mount Helmos zijn verschillende tracks die door de bossen gaan en geweldige uitzichtspunten hebben. Vorig jaar kon er tot in juni getoerskied worden.
 

WANDELEN
 

Ik ben hier voornamelijk om te wandelen. Dat is wat ik het allerliefst doe. De omgeving is daar super geschikt voor. Wat ik geweldig vind, is dat de beroemde E4 route dwars door dit gebied loopt. De E4 is een super lange afstandsroute die van Gibraltar via Centraal-Europa, Oost-Europa en Griekenland naar Cyprus gaat en 10.000 km lang is. Geweldig om hier de bordjes te zien staan en een deel van de route te lopen.

De wijde omgeving is sowieso een eldorado voor wandelaars. Prachtige bossen met eeuwenoude bomen, bergen, uitzichten en in dit jaargetijde overal paddenstoelen en geweldige herfstkleuren. Neem wel een gids of duidelijk kaartmateriaal en je GPS mee. Niet overal zijn de routes even goed aangegeven. Hier is nog wel wat routewerk aan de winkel.
 

HET DORPJE LIVARTZI
 

Een echte ontdekking in de regio Kalavrita  vond ik het dorpje Livartzi.  In het midden van het dorp staat guesthouse To Greki, dat eigendom is van de gemeenschap. Het wordt gerund door Anna en haar dochter. Er is geen plek waar je meer gastvrij ontvangen wordt dan hier. Ik zie het helemaal voor me om hier een volgende keer te logeren in een van de 8 kamers en helemaal tot rust te komen. Vanuit het dorp zijn er een viertal indrukwekkende wandelingen te maken die allemaal eindigen bij een kerk, klooster of geweldig uitzichtpunt. Wat wil je nog meer? Eh, ik weet wel wat. Een kijkje nemen in het museum in Livartzi. Fantastisch om te zien hoe de mensen hier in vroegere tijden leefden.

HET TREINTJE
 

Ben je Kalavrita, dan kun je niet om het treintje heen. Het rijdt een aantal keren per dag via een indrukwekkend mooie kloof naar Diakopfto. Deze, ongeveer een uur durende rit, mag je niet overstaan als je hier bent. Je kunt de route ook wandelen. Je loopt dan langs de spoorbaan, wat prachtig en soms best spannend is. Je gaat over bruggen en door tunnels, waar niet altijd plaats lijkt te zijn voor jou en de trein. Maar oh, wat is het mooi! En aan het einde van je wandeling neem je gewoon het treintje terug naar Kalavrita.
 

OORLOGSVERLEDEN
 

De stad en regio Kalavrita heeft enorm geleden tijdens de tweede wereldoorlog. Er heeft op 13 december 1943 een massale executie plaatsgevonden waarbij nagenoeg alle mannen en jongens de dood vonden. Een kolossaal monument dat vanuit alle kanten van het stadje te zien is, houdt de herinnering springlevend. Het is dit jaar precies 75 jaar geleden dat de tragedie plaats vond en tijdens mijn verblijf worden de herdenkingen voorbereid. Dit jaar wordt extra uitgepakt.

Ik bezoek het Holocaust Museum waar op indringende wijze verslag wordt gedaan van die periode. Vooral de muur met meer dan 600 foto’s van overledenen en het beeld dat buiten bij het museum staat maakt geweldige indruk.

CAVE OF LAKES
 

Een ander hoogtepuntje vond ik het bezoek aan de Cave of Lakes. Op ongeveer 17 km afstand van Kalavrita is dit wondertje van de natuur te vinden. In een enorm grottenstelstel zijn op verschillende niveaus 13 meren te vinden. Slechts een gedeelte van de grot is open voor publiek. Het is prachtig verzorgd met een goed pad en mooie lichteffecten. Ik ben er in de droge periode. Als straks de sneeuw weer begint te smelten begint de grot van alle kanten te druipen en stromen de meren helemaal vol. Maar ook nu is er genoeg te zien: stalagmieten, stalactieten en formaties in alle vormen.

DE MENSEN
 

Naast alle mooie dingen die ik heb gezien en beleefd zijn het vooral de mensen die mij zullen bijblijven. Zo gastvrij en lief. Ik voelde me op alle bezochte plekken meer dan welkom en heb genoten van de gezellige avonden in taverna Avli in Kalavrita. Heerlijk eten, wijn en geweldig gezelschap van alle mensen die ik daar in korte tijd heb leren kennen.

Meer lezen van Bregje? Klik hier om naar Wandelvrouw te gaan.