Op naar de Top!
De beklimming van Mount Olympus
Mount Olympus. De hoogste berg van Griekenland. De berg met meerdere toppen. En de zetel van oppergod Zeus.
Ik ben in het noorden van Griekenland en mag een poging wagen de top te bereiken. Een poging ja, want het halen van de top is geen garantie. Alhoewel je het wellicht niet van Griekenland zou verwachten, voert de beklimming je door serieus alpien terrein en is deze twee- tot driedaagse tocht eigenlijk alleen is voorbehouden aan (min of meer) ervaren wandelaars.
VERTREK VANAF PRIONIA
Ik begin mijn tocht vanaf de uitspanning Prionia, op ongeveer een half uurtje rijden van Litochoro vandaan. De starthoogte is ca. 1.100 meter, vanaf hier klim ik zo’n duizend meter naar de berghut vanaf waar ik een toppoging ga wagen: Refuge Agapithos, oftewel Refuge A genoemd. Dit is de oudste berghut in het Olympus bergmassief en dé plek voor een overnachting.
OP EN OMHOOG
De weg vanaf Prionia naar Refuge A is steil omhoog. Het pad is niet technisch, maar her en der is tredzekerheid wel vereist. De wolken hangen laag en op ongeveer driekwart van de wandeling omhoog loop ik in de wolken. Als het zo af en toe even open trekt, zie ik sneeuwvelden op de omringende bergen. Niet veel later steek ik zelf een sneeuwveld over. Heel bijzonder en enigszins onverwacht zo in de maand juni.
REFUGE A
Aan het einde van de middag kom ik aan bij Refuge A. Helaas zit het boven me potdicht en heeft een toppoging vandaag niet zo veel zin meer. En dus bestel ik wat te eten en te drinken en ga ik op tijd naar bed, om zodoende de volgende ochtend bij tijds op te staan voor het halen van de top.
OP NAAR DE TOP!
De volgende ochtend is het zover: de toppoging komt in zicht. Het is bijna strakblauw als ik aan de klim loodrecht omhoog begin. Eerst nog door het bos, niet veel later is de boomgrens bereikt en sta ik tussen de rotsmassieven. In de verte komt een wolkendek aangedreven maar ik maak me er niet druk om. De weg naar boven is lang en stenig maar onderweg heb ik fabelachtige uitzichten op bergen bezaaid met sneeuw. Helaas drijven de wolken sneller dan verwacht en wordt besloten, enkele honderden meters voor de top, dat het veiliger is om weer om te draaien. Een goede vier uur later sta ik weer beneden bij Prionia. De top heb ik niet gehaald, maar een bijzondere ervaring was het vast en zeker!
Meer lezen van Antonette? Klik hier om naar We12Travel te gaan.
TOP 5
Volgens Antonette Spaan - www.we12travel.com
The best place to eatEr is er maar eentje en dat is de Refuge A. Je kunt er van alles kopen, van maaltijden tot snacks tot bier en andere dranken. De maaltijden zijn eenvoudig maar smakelijk en je betaalt er relatief weinig voor, vooral als je het vergelijkt met de berghutten in bijvoorbeeld de Alpen.
Mount Olympus uiteraard. Met een beetje geluk kun je de toppen vanaf Litochoro zien liggen.
Overal onderweg heb je prachtige uitzichten. Neem een zitlap mee en creëer je eigen scenic spot!
Zelfs in de zomermaanden kan er nog sneeuw liggen op de trail, afhankelijk van de sneeuwval van die winter uiteraard. De beste periode om Mount Olympus te beklimmen is van juni tot en met september.
Hip en happening is wat mij betreft niet echt van toepassing op een dergelijke klim. Bergwandelen is een serieuze aangelegenheid en deze tocht dien je zeker niet te onderschatten.
